بست و تكيه گاه

حدود دامنه كاربرد
طراحی، انتخاب مصالح، ساخت و نصب بست و تكيه گاه برای لوله كشی های زير بايد طبق مقررات انجام گيرد.
الف) لوله كشی توزيع آب مصرفی ساختمان
ب) لوله كشی فاضلاب بهداشتی ساختمان
پ) لوله كشی هواكش فاضلاب بهداشتی ساختمان
ت) لوله كشی آب باران ساختمان
نكات عمومی
بست و تكيه گاه بايد براي نگهداری لوله و ديگر اجزاي لوله كشی مناسب باشد و مورد تأييد قرار گيرد.
الف) هر قسمت از لوله و ديگر اجزاي لوله كشی بايد به كمك بست و تكيه گاه در وضعيت معينی نگاه داشته شود.
ب) بست و تكيه گاه بايد در برابر وزن لوله و سيال داخل آن (آب مصرفی، فاضلاب، آب باران) مقاوم باشد.
پ) بست و تكيه گاه، علاوه بر وزن لوله و سيال داخل آن ، بايد در برابر ديگر بارهای وارده (عايق، انقباض ،انبساط، باد و غيره) تا حد كافی مقاوم باشد.
ت) مصالح ساخت بست و تكيه گاه بايد در برابر اثر خوردگی محيط نصب مقاوم باشد.
اتصال بست به لوله بايد به ترتيبی باشد كه تماس مستقيم مصالح بست و سطوح خارجی لوله موجب ايجاد اثر گالوانيك نشود.
اتصال بست به لوله بايد به ترتيبی باشد كه سطوح خارجی لوله آسيب نرساند.
ج) اتصال تكيه گاه به ديوارها و سقف ها و ديگر اجزای سازه ای ساختمان بايد به ترتيبی باشد كه به اين اجزا آسيب نرساند.
اتصال تكيه گاه به ديوارها و سقف های ساختمان، كه براي مقاومت در مدت معينی در برابر آتش طراحی شده اند، بايد با استفاده از مصالحی صورت گيرد كه به همين اندازه در مقابل آتش مقاوم باشند.