هنگام نصب لوله ها روی زمین، تا جایی که امکان دارد لوله‌ها باید روی سطح پیوسته، صاف و وسیع گذاشته شوند تا فشار روی لوله‌ها به حداقل برسد و از آسیب‌های فیزیکی جلوگیری شود.

فشار داخلی باعث اعمال نیروی طولی در سامانه لوله‌کشی می‌شود؛ بنابراین برای جلوگیری از حرکت لوله، اتصالات و متعلقات، باید از نگهدارنده‌های اتصال یا بلوک‌های بتونی در اطراف لوله استفاده شود.

چه مواردی باعث تشدید نیرو در داخل سامانه لوله کشی می‌شود؟

• تغییر جهت مسیر در اتصالات (سه راهی،‌خم، زانویی و چهارراهی)
• نقاط انتهایی (کلاهک و شیر)
• تغییر سایز لوله‌

طراحی نگهدارنده‌های اتصال چطور؟

طراحی نگهدارنده‌های اتصال به عوامل زیر بستگی دارد:

• پروفیل خط (خم‌های عمودی یا افقی)
• نوع اتصالات و متعلقات
• فشار سیستم
• عمق پوشش
• اندازه لوله‌
• نوع خاک

ساختارهای بدون حفر گودال

زمانی که قرار است لوله‌های پی وی سی بدون حفر گودال نصب شوند باید حتماً از نگهدارنده‌های اتصال استفاده شود. از نگهدارنده‌های اتصال در موارد زیر استفاده می‌شود:

• استفاده از روش‌های کشیدن لوله، جهت جلوگیری از جدا شدن قطعات در حین عملیات کشیدن
• استفاده از تکنیک‌های هل دادن؛ جهت جلوگیری از داخل شدن بیش از حد نری در کوپله در حین عملیات
• طراحی نگهدارنده‌های لوله در پروژه‌های بدون حفر گودال،‌ بستگی به نیروهای لازم جهت نصب لوله دارد.

انواع نگهدارنده‌‌های اتصال:

1. تجهیزات خارجی نگهداری اتصال
2. نگهدارنده‌های لوله PVC که شامل:

• نگهدارنده‌های داخلی اتصال واشردار
• پین و شیار اتصال واشری
• اتصال جوش

هدف از طراحی نگهدارنده‌های اتصال چیست؟

تخمین حداقل طول لوله لازم جهت نگهداری ایمن لوله با توجه به نوع خاک یکی از هدف‌های طراحی خط لوله با نگهدارنده است. برای محاسبه این طول، برنامه‌های کامپیوتری بهترین ابزار به شمار می‌روند و تمام راهنمایی‌های لازم را در این رابطه انجام می‌دهند. (لوله‌های فاضلابی) می‌گردد.