سیم مورد استفاده	سیم مقطع استاندارد	نوع سیم	فیدر مورد نیاز
روشنایی ورودی کلید کولر	۵/‍‍۱ میلی متر مربع ۵/۲ میلی متر مربع	افشان افشان	۱۰ آمپر ۱۶ آمپر
تلفن آنتن	۶/۰ میلی متر مربع ۵/۴ میلی متر مربع	افشان ۲ زوجی فویل دار مسی شیلدر ۷۵ اهم
آیفون آرت	۶/۰ میلی متر مربع ۲۵ میلی متر مربع	برای هر گوشی ۶ رشته یه رشته سیم مسی
کابل اصلی کنتور به تابلو با توجه به بعد و مسافت و توان آن	کمتر از ۶ میلی متر مربع نباشد

در سیم کشی برق ساختمان سیم های مدار های مختلف الکتریکی حامل ولتاژ های متفاوت باید از لوله های جداگانه عبور کند.

سیم نول هر مدار فیوز باید به طور مجزا تعبیه شود و استفاده از یک نول مشترک برای مدار مختلف مجاز نخواهد بود.

به کار بردن سیم اتصال زمین (هادی حفاظتی) به جای سیم نول مجاز نیست؛ سیم نول (خنثی) باید به طور جداگانه کشیده شود.

تمامی سیم های درون لوله ها اعم از سیم خنثی (سیم صفر) یا سیم محافظ (مخصوص اتصال بدنه به زمین) باید دارای پوشش باشد.

لوله های فلزی و پوشش های فلزی سیم های عایق دار نباید به عنوان سیم نول یا سیم حفاظت مورد استفاده قرار گیرد.

تمامی مدار ها در داخل مجاری ساختمانی (کانال ها، رایزر ها و…) ،کانالهای ویژه سیم کشی (مانند ترانکینگ و نظیر آن)، لوله ها یا نگهدارنده های مخصوص مانند سینی کابل باید به گونه‌ای نصب یا هدایت شود که بازدید، خارج کردن و نصب دوباره آن در داخل مجاری، لوله ها و دیگر محل های ذکر شده بدون ایجاد خرابی و کند و کاو امکان پذیر باشد.

استفاده از مسیر (شافت) آسانسور به عنوان کانال بالارو برای هر نوع مداری جز مدار های مجاز مربوط به خود آسانسور ممنوع است، مگر اینکه کانال عبور این گونه مدارها با دیواری که حداقل ضخامت آن برابر با عرض یک آجر ۱۰ سانتی متر یا معادل آن از بتن است از مسیر (شافت) آسانسور مجزا شده باشد. در هر حال استفاده از این دیوار به عنوان دیوار حامل کابل ها ممنوع است.

سیستم سیم کشی به گونه ای علامت گذاری شود که شناسایی هادی ها برای بازرسی، آزمایش و تعمیرات بعدی به سهولت امکان پذیر باشد.

پوشش سیم ها برای مصارف مختلف باید به رنگ های متفاوت باشد در نتیجه برای یک نوع مصرف همچون سیم کشی سیستم تلفن و مانند آن، رنگ پوشش سیم در تمام ساختمان باید یکسان انتخاب شود، به گونه ای که تغییرات و تعمیرات بعدی به سهولت انجام پذیرد.

رنگ سیم ها در سیم کشی برق باید بر حسب فاز تغذیه کننده تغییر کرده و طبق فهرست زیر باشد:

سیم ها و کابل ها نباید ابتدا در داخل لوله های برق قرار داده شود بلکه باید پس از نصب لوله ها و اتمام نازک کاری در موقع مناسب نسبت به قرار دادن آن ها در داخل لوله اقدام شود.

هنگام نصب یا کشیدن سیم ها به داخل لوله ها بهتر است تنش و کشش نه بر هادی ها وارد شود و نه بر پوشش آنها.

تمامی سیم هایی که در داخل لوله های برق قرار می گیرند باید یک تکه و بدون زدگی باشد.

اتصال سیم ها به یکدیگر باید در داخل جعبه های تقسیم انجام شود و موکدا به وسیله ترمینال یا اتصال نوع پیچی صورت نپذیرد. استفاده از نوار چسب چسب ممنوع است.

پوشش سر سیم ها (به ویژه سیم های افشان) باید با استفاده از ابزار مخصوص (سیم لخت کن) برداشته و توجه شود که به رشته ها یا هادی ها آسیبی وارد نشود.

سر سیم های افشان باید قبل از از قرار گرفتن در ترمینال با لحیم کاری یکپارچه شود. در صورتی که لحیم کاری دشوار باشد باید از کابل شوهای لوله ای پرسی مخصوص زیر ترمینال استفاده شود.

در هر نقطه خروجی و در هر قسمت کلیدی حداقل باید ۱۵ سانتی متر از سیم برای ایجاد اتصالات و وصل وسایل و دستگاه های مربوطه در نظر گرفته شود مگر اینکه سیم بدون اتصال از آن نقطه یا قسمت عبور داده شود.

اتصال سیم ها به شینه های تابلو، ماشین ها و مصرف کننده های دیگر فقط با پیچ و مهره مجاز است.

هر رشته سیم نول باید مستقیم به شینه نول تابلو متصل شود و اتصال دو یا چند سیم نول به هم بسته به تابلو مجاز نخواهد بود.استفاده از نوار چسب ممنوع است.

سیم های مورد استفاده در سیستم سیم کشی باید از نوع افشان و با عایق بندی پی وی سی انتخاب شود.

در سیم کشی برق ساختمان سیم های لخت که به سیستم زمین متصل نیست باید فقط روی مقره کشیده شود و از دیوارها و قسمت های فلزی و ساختمان فاصله کافی داشته باشد.

سیستم های سیم کشی روکار یا توکار که در محیط های مرطوب مورد استفاده قرار می‌گیرد باید با استفاده از لوله های فولادی مقاوم در برابر زنگ زدگی و خوردگی یا پلاستیکی سخت یا کابل های غلاف پلاستیکی، سربی یا معدنی انجام شود.